W Paryżu zbudowano sześć dworców miejskich. Jeden z nich, dworzec Gare du Nord, znajduje się w 10. dzielnicy. Z pewnością warto poświęcić mu chwilę uwagi ze względu na skalę przedsięwzięcia. Postaramy się przybliżyć i przedstawić ten obiekt przez pryzmat ciekawych, wyszukanych informacji na jego temat. Jeżeli zaciekawią Was te informacje, to nie pozostanie nic innego, jak zaplanować wyjazd do Paryża i na własne oczy obejrzeć ten najbardziej ruchliwy dworzec kolejowy w Europie.
Paryski Gare du Nord to dworzec końcowy linii Eurostar, która, wykorzystując Eurotunel pod Kanałem La Manche, łączy Londyn z Paryżem. Zbudowano go w 1846 r. i już w 1860 r. częściowo zburzono oraz gruntownie przebudowano, gdyż był za mały i nie zapewniał odpowiedniej przepustowości. Następnie rozbudowano go w 1884 r. o pięć nowych torów, a już pięć lat później, w 1889 r. całkowicie przebudowano halę dworcową, dodając dodatkowy sektor dla pociągów podmiejskich. W 1906 r. przebudowano dworzec tak, aby uzyskać bezpośrednie połączenie z paryskim metrem. Kolejne rozbudowy miały miejsce w latach 1930, 1960 i 1994.
W 1985 r. na dworcu wydarzyła się katastrofa kolejowa. Pociąg pasażerski prowadzony przez parowóz nie wyhamował na końcu toru (cecha dworców czołowych) i wypadł z szyn, uderzając w ścianę dworca z tak dużym impetem, że przebił się przez nią na wylot.
A jeszcze rok wcześniej, w 1984 r,. kręcono na nim zdjęcia do filmu pt. „Once upon a time in Amercia” w reżyserii Sergio Leone. Co ciekawe, Gare du Nord „grał rolę” dworca Grand Central Terminal w Nowym Jorku. Był tak wdzięcznym planem filmowym, że jego wnętrza wykorzystano również m.in. w „Tożsamości Bourne’a” z Mattem Damonem czy „Ocean Twelve”, w którym możemy zobaczyć takich gwiazdorów, jak Georeg Clooney czy Brad Pitt.
Dworzec zaprojektowany został w kształcie litery „U” (jak w przypadku klasycznych dworców czołowych). Posiada 34 tory do obsługi pasażerów, a dodatkowo cztery tory znajdują się w części podziemnej i są przeznaczone do obsługi miejskiej kolejki RER. Konstrukcja hali dworcowej opiera się o kolumny z żeliwa i żelaza. Owe kolumny podpierające dach zostały wykonane w Szkocji, gdzie znajdowały się huty zdolne do zrealizowania tak wielkich konstrukcji.
W 2017 r. podawano, iż rocznie obiekt obsłużył 180 mln osób, a już w 2019 r. dziennie korzystało z niego około 700 tys. osób, co daje mu miejsce w ścisłej czołówce tego typu obiektów na świecie.
Aktualnie trwają konsultacje i rozmowy nt. planowanej kolejnej rozbudowy. Pod uwagę brane jest zwiększenie powierzchni dworca z 35 tys. do 124 tys. m2, z czego ponad 40 tys. m2 miałoby być wykorzystane na lokale usługowe i komercyjne. Planowana jest także sala koncertowa oraz rozbudowa parkingu rowerowego tak, by mógł pomieścić około 2 tys. rowerów. Z kolei dzienna przepustowość obiektu po przebudowie miałaby wzrosnąć do około 1 mln osób dziennie. Rozbudowa brana jest pod uwagę głównie ze względu na wzrost populacji Paryża oraz rosnący ruch pasażerski.
Aby zilustrować skalę tego obiektu, podajmy tylko, że z Dworca Centralnego w Warszawie dziennie korzysta około 60 tys. pasażerów, którzy mają do dyspozycji osiem torów zlokalizowanych przy czterech peronach.
Autor: Tomek Łucek
Fot. HuffPost