2 grudnia 2021 r. wraz z oddaniem do użytku 417-kilometrowego odcinka linii kolejowej w Laosie, łączącego miejscowość Boten z Wientianem, powstała najdłuższa trasa kolejowa na świecie. Nieprzerwany ciąg szlaków o długości przekraczającej 18 tys. km połączył portugalskie Lagos w regionie Algarve z azjatyckim Singapurem.
Trasa zidentyfikowana przez blogera kolejowego Marka Smitha przebiega przez 13 państw położonych w Europie i Azji. Rozpoczynając podróż na południowo-zachodnim krańcu Starego Kontynentu, pasażerowie przemierzają kolejno: Hiszpanię, Francję, Niemcy i Polskę, by przez Białoruś dotrzeć do rozległej Rosji. Dalsza podróż wiedzie przez mongolskie stepy aż do Chin, skąd przez Laos, Tajlandię i Malezję można zawitać do końcowej stacji w Singapurze.
Pociągiem przez Eurazję w 21 dni
Teoretycznie całą trasę można pokonać w 21 dni, zakładając idealną koordynację przesiadek między kolejnymi połączeniami. W praktyce jednak podróż wymaga kilku istotnych postojów – niezbędne są noclegi w europejskich stolicach: Lizbonie, Madrycie i Paryżu, a także dłuższe, dwudniowe przerwy w Moskwie i Pekinie. Koszty samych biletów kolejowych na całej trasie oscylują wokół 6 tys. zł, nie wliczając wydatków związanych z zakwaterowaniem.
Warto przypomnieć, że do tej pory za najdłuższą pojedynczą linię kolejową uznawana była Kolej Transsyberyjska. Długość głównej magistrali łączącej Moskwę z Władywostokiem wynosi 9288,8 km. Historyczna trasa, która powstała w latach 1891-1916, przecina 8 stref czasowych i pozostaje jednym z najbardziej imponujących osiągnięć w dziejach kolejnictwa.
W kontekście współczesnych wyzwań klimatycznych warto podkreślić, że kolej jest jednym z najbardziej ekologicznych środków transportu. Emisja CO2 w przypadku podróży pociągami jest trzykrotnie niższa niż w transporcie drogowym i aż ośmiokrotnie niższa w porównaniu z transportem lotniczym.
Autor: Damian Malesza
fot. cnsphoto – zdjęcie poglądowe
Sprawdź także:
1 komentarzy
Ta krążąca od kilku lat po internecie bajka pobudza sny o przygodach, ale nie da się jej przeżyć na jawie, jeśli przez „nieprzerwany ciąg szlaków” rozumiemy odjazd z tego samego miejsca, do którego dojechaliśmy. Obecnie pociągi osobowe nie kursują między krajami Unii Europejskiej (Polską, Litwą, Łotwą i Estonią) a Rosją i Białorusią. Najbliższe stacje pasażerskie to Terespol i Brześć, między którymi trzeba przejść ponad 10 km. Podobne w Vientianne między stacją normalnotorowej linii z Chin a stacją wąskotorowej linii do Tajlandii trzeba przejść lub przejechać taksówką około 20 km. Jeśli jednak dopuszczamy takie krótkie przerwy, to nie ma powodu, aby podróż rozpoczynać w Portugalii. Stacje w marokańskim Tangerze i w hiszpańskim Algeciras dzieli niecałe 30 km i kursują tam tanie i wygodne promy, możemy więc dłuższą o ponad 650 km podróż rozpocząć w Marrakeszu. Jeśli jednak zależy nam na możliwie prostej trasie, bez zbędnych objazdów, to nie warto odwiedzać Pekinu. Podróż z Moskwy do Kunming przez Kazachstan i Chengdu jest o ponad 1500 km krótsza niż przez Ułan Bator i Pekin (uwaga: pociągi z Urumchi do Almaty lub Astany czasem nie kursują. Wówczas można przejechać busem 12 km z kazachskiego Altynkol do ujgurskiego Horgos).