Zaglądając do wnętrza budynku dworca kolejowego w Złotowie, można odnieść wrażenie, że czas zatrzymał się tam w miejscu. W miarę upływu czasu obiekt sukcesywnie popadał w ruinę. Rozmowy z Polskimi Kolejami Państwowymi w kwestii oddania go w ręce miasta były prowadzone od lat. Niestety wcześniej nie udało się sfinalizować transakcji. Po wieloletnich staraniach dworzec został nieodpłatnie przekazany w posiadanie miasta.
Proces przejęcia budynku przez złotowski samorząd trwał bardzo długo, gdyż Polskie Koleje Państwowe wielokrotnie zmieniały warunki umowy. Wcześniej miasto nabyło pomieszczenia gospodarcze oraz park znajdujące się w pobliżu stacji. Powierzchnia dworca wynosi ok. 500m2. Zgodnie z umową zawartą z PKP w obiekcie musi pozostać kasa biletowa wraz z poczekalnią. Na ten moment nie wiadomo jeszcze, jak zagospodarowane zostaną pozostałe pomieszczenia. Warto przypomnieć, że budynek dworca kolejowego jest zabytkowy, co oznacza, że podlega nadzorowi wojewódzkiego konserwatora zabytków. W pierwszej kolejności miasto musi zabezpieczyć przeciekający dach.
„Najlepiej byłoby, gdyby to był obiekt do użytku publicznego, który w jakiś sposób jest samowystarczalny i samofinansujący się. A więc z jakimś przemieszaniem z komercją” – powiedział Adam Pulit, burmistrz Złotowa.
Historia dworca kolejowego w Złotowie
Dworzec kolejowy w Złotowie powstał w 1870 r. wraz ze skrótem pruskiej kolei wschodniej z Piły do Tczewa, która była częścią linii kolejowej łączącej Berlin z Królewcem. W jego sąsiedztwie wybudowano także obiekty mieszkalne dla pracowników kolei. Linia kolejowa przebiegająca przez miasto znacznie przyspieszyła jego rozwój. Przez wiele lat kolej była środkiem transportu, który cieszył się bardzo dużym zainteresowaniem. Niestety w trakcie II wojny światowej duża część infrastruktury została zniszczona, jednak niemal do końca XX w. budynek tętnił życiem. Z czasem podróże koleją traciły na znaczeniu, a budynek podupadał. Obecnie obiekt wymaga gruntownego remontu i przystosowania do potrzeb współczesnych podróżnych.
Autor: Damian Malesza