3 mln zł to cel, jaki na portalu umożliwiającym zbiórkę pieniędzy postawiła sobie Parowozownia Wolsztyn (PW). Środki mają umożliwić remont i przywrócenie do ruchu parowozu Tr5-65, jedynego takiego egzemplarza na świecie.
Parowóz Tr5-65 znajduje się w Wolsztynie od 20 lat, ale jest niesprawny od kilkunastu lat czeka na kompleksową naprawę. Aby takie prace mogły być przeprowadzone w specjalistycznym zakładzie, konieczne jest kilka mln zł, których Parowozownia nie posiada, więc zwróciła się o pomoc za pośrednictwem popularnego portalu zbiórkowego.
Parowóz Tr5-65, który znajduje się w Wolsztynie, ma już ponad 100 lat – wyprodukowano go w 1921 r. w fabryce Orenstein & Koppel w Berlinie. Jak podaje PW, „to ostatnia lokomotywa tej serii zachowana na świecie”. Może osiągać max. 70 km/godz. Ostatni raz została uruchomiona w 2010 r. Od tej pory nie udało się pozyskać środków na niezbędne naprawy.
Parowozownia Wolsztyn jest jedyną czynną parowozownią na świecie obsługującą planowane przewozy pasażerskie trakcją parową na normalnym torze. „Nie jest to muzeum czy skansen, ale przepełniony XIX-wiecznym duchem pary „zwykły” zakład pracy” – pisze PW.
Obiekt powstał w 1907 r. Nadal spełnia rolę zaplecza technicznego dla eksploatowanych lokomotyw parowych. „Jest też miejscem, gdzie zobaczyć można wszystkie czynności związane z przygotowaniem parowozu do jazdy, a które odbywają się tu niezmiennie od ponad 100 lat, m.in. obrządzanie parowozu ze szlakowaniem, wodowaniem i węglowaniem, a także przeglądy i naprawy”.
Znajdują się w niej m.in. wachlarzowa hala postojowa z początku ubiegłego wieku, warsztat z kuźnią, zespół urządzeń obsługujących parowozy (stacja wodna z wieżą ciśnień i żurawiem wodnym, kanał oczystkowy ze składem opału, obrotnica z 1908 r.). Od dziesiątek lat działa tam także m.in. zakład ślusarski, w którym używane są zabytkowe maszyny i urządzenia z lat 1907–1940.
W Parowozowni znajduje się około 20 parowozów różnych serii. Wśród najcenniejszych jednostek można wymienić np. najstarszy, używany po wojnie w hucie Szczecin bezogniowy parowóz TKb b4 z 1912 r., parowóz Ok1-359 z 1917 r., który „wystąpił” w filmie pt. „Pianista”, trzycylindrowy Ty1-76 z 1919 r. lub najstarszy polski parowóz Ok22-31 z 1929 r. Jedną z ikon tego miejsca jest też najszybszy parowóz jeżdżący w latach świetności z prędkością 130 km/godz. – to tzw. Piękna Helena z 1937 r. oznaczona symbolem Pm36-2.
Jeśli i Wy chcielibyście dorzucić swój grosz do remontu ponad stuletniego parowozu, możecie to zrobić za pośrednictwem tej strony: www.zrzutka.pl/dgf8un
Autor: Agata Sumara